aWp-Tr-NaRKoT!q* - ŞiiRLeR ve ReSiMLeR

AŞKIMI ANLATABİLSEM

Bir bahar serinliği hissediyorum
Saçlarına dokunmak gibi
Belki bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.

Aşkımı sana hiç anlatamadım
Ben sadece her an, seni yaşadım
Ve bazen kelimelerim tükendi
Cümleler kuramaz oldum
Gözlerim gözlerine bakamaz oldu
Galiba en iyi yaptığım şey
Sana olan duygularım ve aşkımdı,
Ve senden habersiz
Kalbimden çıkıp, gözlerimde buluşan
Göz yaşlarımdı.
Belki bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.

Bu yol çok uzak biliyorum
Tıpkı yıldızlar gibisin, bana çok
uzaksın
Onları görebiliyorum, ama tutamıyorum
Ve bir serap gibisin, sana yaklaştıkça kayboluyorsun
Ama biliyorum;
Sen bu yolun sonundasın
Bütün güzelliğinle ve kadınlığınla
Beni herhangi bir mevsim serinliğinde bekliyorsun.
Seninle bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Aşkımı anlatabilsem sana.

Hüzünle değil, güllerle geleceğim sana
Seninle bir baharı yaşıyorum, ama ;
Keşke bir bahar günü gibi
Ellerin ellerimde,
Gözlerinin derinliğine dalarak
Aşkımı anlatabilsem sana.

Ben sana mecburum bilemezsin Adını mıh gibi aklımda tutuyorum Büyüdükçe büyüyor gözlerin Ben sana mecburum bilemezsin İçimi seninle ısıtıyorum. Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor Bu şehir o eski İstanbul mudur Karanlıkta bulutlar parçalanıyor Sokak lambaları birden yanıyor Kaldırımlarda yağmur kokusu Ben sana mecburum sen yoksun. Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur Tutsak ustura ağzında yaşamaktan Kimi zaman ellerini kırar tutkusu Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından Hangi kapıyı çalsa kimi zaman Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor Eski zamanlardan bir cuma çalıyor Durup köşe başında deliksiz dinlesem Sana kullanılmamış bir gök getirsem Haftalar ellerimde ufalanıyor Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem Ben sana mecburum sen yoksun. Belki haziran da mavi benekli çocuksun Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin Kötü rüzgar saçlarını götürüyor Ne vakit bir yaşamak düşünsem Bu kurtlar sofrasında belki zor Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden Ne vakit bir yaşamak düşünsem Sus deyip adınla başlıyorum İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin Hayır başka türlü olmayacak Ben sana mecburum bilemezsin.